معنی سیا خال - جستجوی لغت در جدول جو

سیا خال

فرهنگ گویش مازندرانی

بی خال

(دخترانه)

بی نشان (نگارش کردی: بخا)

فرهنگ نامهای ایرانی

سیاه ال

ال، درختی از خانوادۀ زغال اخته با برگهای دراز نوک تیز، گلهای زرد رنگ، میوۀ سرخ ترش مزه و چوب سفت و سخت که در جنگل های مازندران می روید، آل، سل، سال

فرهنگ فارسی عمید

سیاه چال

جای گود و تنگ و تاریک، زندان و جای تیره و تاریک در زیر زمین

فرهنگ فارسی عمید

سیاه سال

سالی که در آن امساک باران واقع شود، (آنندراج)، خشک سال، (غیاث اللغات)، سال بسی بی باران، (ناظم الاطباء) :
یک برگ سبز و یک گل سوری ببار نیست
در این سیاسال امید بهار نیست،
شیخ علینقی کمره ای (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

بیت خال

(بَ / بِ)

دهی از دهستان قصبۀ نصار است که در بخش معمرۀ شهرستان آبادان واقع است و 300 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

سیم خام

(مِ)

نقرۀ غیر مسکوک:
دیوانه شدی که می ندانی
از نقره و سیم خام زیبق.
ناصرخسرو.
تدبیر فلک داشتن شاه شمس ملک
چون زر پخته از دل چون سیم خام توست.
سوزنی.
رجوع به سیم شود

لغت نامه دهخدا

سیه چال

(یَهْ)

گودالی تاریک که گناهکاران را در آن نگاهدارند. مؤلف غیاث اللغات نویسد: لفظ چال در اصل چاه بود، ها را به لام بدل کرده اند، چنانکه در جواهرالحروف. (غیاث) (از آنندراج) :
سیه چال و مرد اندر او بسته پای
به از فتنه از جای بردن بجای.
سعدی

لغت نامه دهخدا

سیاه چال

زندان تاریک، جای تار و گودی که کودکان را بدان ترسانند، گوی تاریک که گناهکاران را در آن بند کنند، (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا